زنجیره تأمین برق یکی از زیرساخت‌های اصلی هر کشور است که تضمین‌کننده رشد اقتصادی، صنعتی و کشاورزی است و ازا این‌رو، توسعه آن در اولویت برنامه‌های کشور قرار دارد. این زنجیره از سطوح مختلفی تشکیل‌شده و در هر سطح نیز نیروهای انسانی با تخصص‌های خاصی مشغول به کار هستند. با توجه به پویایی محیط و تحریم‌های اعمال‌شده، این زنجیره با ریسک‌های زیادی مواجه است که شناسایی درست این ریسک‌ها و ارزیابی و اولویت‌بندی آن‌ها در برنامه‌ریزی شبکه زنجیره تأمین بسیار تأثیرگذار است. در این مقاله، در مرحله اول برای شناسایی ریسک‌های زنجیره تأمین برق، با استفاده از روش جمع­سپاری نظرات افراد خبره در تمامی سطوح زنجیره جمع‌آوری می‌شود، سپس با استفاده از چهار معیار منتخب خبرگان و روش تصمیم‌گیری چند معیاره آراس  ریسک‌ها اولویت‌بندی می‌شوند تا بر اساس نتایج حاصل، برنامه‌ریزی‌ها و اقدامات بر مبنای مهم‌ترین خطراتی که عملکرد زنجیره را تحت تأثیر قرار می‌دهند به‌طور اثربخش‌تری تدوین و به اجرا گذاشته شوند. نتایج نشان می‌دهد بالاترین ریسک مربوط به سرقت کابل‌ها و قطعات فلزی است و از آنجایی‌که کابل‌ها و قطعات فلزی از اجزای اصلی شبکه انتقال انرژی هستند و در تمام سطوح شبکه مورد استفاده قرار می‌گیرند، به‌عنوان مهم‌ترین عامل ایجاد اختلال در برق‌رسانی و خاموشی‌های پیش‌بینی ‌نشده باید مورد توجه قرار گیرند.