امروزه در صنعت برق، شرکت ها در مقوله تعمیرات و نگهداری در جستجوی روشهایی هستند که در عین بهبود و حفظ قابلیت اطمینان تجهیزات، هزینهها نیز کاهش یابد. یکی از عمدهترین دلایل خاموشیها و قطعیهای شبکههای برق، خرابی تجهیزات و تاثیر خرابیهای قطعات بر روی یکدیگر است. این تحقیق قصد دارد با هدف کاهش هزینهها، مدل تعمیر و نگهداری مبتنی بر شرایط را در شبکه توزیع برق موازی با نظارت دورهای (گسسته) و حد کنترل یکتا برای تمام اجزاء به جهت تعویض پیشگیرانه و بالا بردن قابلیت اطمینان کل سیستم به کمک مدل مخاطره متناسب ارائه دهد. از مدل مخاطره متناسب برای نشان دادن تاثیر مقادیر متغیرهای تشخیصی و از مدل اشتراک بار با نرخ خرابی دستکاری شده جهت محاسبه قابلیت اطمینان سیستم استفاده شده است. این طرح به تکنسینها کمک میکند تا قابلیت اطمینان سیستم و کارکرد قطعات را در حد بالاتری کنترل کنند و در طول دورههای بازرسی از خرابیهای حداقلی زودتر مطلع شده و پیش از متحمل شدن هزینههای تعمیر کامل با تعمیر حداقلی، از تعویض قطعات و هزینههای تعویض جلوگیری شود. مدل برنامهریزی غیرخطی پیشنهادی با کمک نرم افزار متلب مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان میدهد که قابلیت اطمینان شبکه مدل پیشنهادی نسبت به مدل پایه عملکرد بهتری دارد و هزینه های کل سیستم نیز کاهش مییابد. در پایان به منظور تایید اثربخشی عملکرد رویکرد مطرح شده یک مطالعه موردی سیستم تابلو برق مورد بررسی قرار میگیرد.